υπογεωργώ

-έω, Α [γεωργῶ]

παθ. ὑπογεωργοῡμαι, -έομαι

(για περιοχές και κτήματα) καλλιεργούμαι από ὑπογεωργούς («ὑπογεωργουμένων κωμῶν», επιγρ.).